Akkoord Europa afschrijven Griekse staatsschuld 50% en verhogen noodfonds 1.000 miljard

Gisteravond zijn de Europese leiders het eens geworden over het noodplan dat de Euro voorlopig boven water moet houden. De banken en verzekeraars gaan vrijwillig 50% van de Griekse schuld kwijtschelden, en het noodfonds (EFSF) wordt geleveraged naar ruim duizend miljard euro.

De maatregelen moeten Griekenland perspectief geven om ooit weer als zelfstandig land te kunnen functioneren, zonder afhankelijk te zijn van financiele steun van Europa en het IMF. Het komende decennia blijven ze echter aan het infuus liggen. Of ze aan het eind van die periode klaar zijn om zelfstandige verder te gaan, en te lenen op die financiele markten moeten we nog afwachten.

De vergroting van het noodfonds moet daarnaast een buffer vormen voor banken die in de problemen komen door de 'vrijwillige' afschrijving. Daarnaast moeten ook landen (lees Spanje en Italie) een beroep op het noodfonds kunnen doen, al is het daarvoor aan de kleine kant. Wellicht dat een volgende top over het verder ophogen van het fonds zal gaan.

Het belangrijkste effect van het fonds zou echter het terugbrengen van het financiele vertrouwen moeten zijn. Dit zou de besmetting van de crisis moeten voorkomen. Hiernaast de rente die Italie en Spanje betalen op hun staatsleningen, wat een indicatie is van het vertrouwen van de markt in de begrotingspolitiek van die landen.

Het moge duidelijk zijn dat Spanje en Italie nog een lange weg te gaan hebben voordat ze weer een normaal niveau zitten. De rente is vandaag wel degelijk gedaald voor beide landen, maar die trend moet zich stevig doorzetten wil er sprake zijn van echt vertrouwen.

De top, en de maatregelen, zorgen er voor dat we voorlopig opgelucht adem kunnen halen, en dat we morgen gewoon met onze Euro kunnen betalen. Het betekent echter niet dat we uit de economische malaise zijn.

Na de recessie in 2008-2009 groeide de Nederlandse economie in 2010 redelijk, maar de groei vlakte dit jaar af. Voor komende jaren wordt er een verder verlaging van de groei verwacht, en mogelijk zelfs een nieuwe recessie.

Ook in de rest van Europa ziet men een donkere periode aankomen. De politiek kan proberen om de zaak niet nog verder te laten inzinken, maar kan zeker niet voor een wonder van hoge groei zorgen. Ondanks de mooie top, en de tevredenheid van de politiek, banken en financiele markten, blijven de vooruitzichten somber.